مناجات با خدا و حدیث نفس
ما آیـههای عصـر خسـرانیـم معجـونی از تـردید و ایمـانیم عهد الست از یادمان رفتهست مـا اهـل نـسیـانـیـم، انـسـانـیـم تبعیـدمان کـرده سـت اقیانوس امـواج سـرگـردان طـغـیانـیـم عـالم هـمه آیات توحـید است بـا ایـنهـمـه، مـا بـنـدۀ نـانـیـم هم هـمچنان دلتـنگ فردوسیم هـم در صـف گندم، فـراوانیم مـا آتـشـیـم و عـمـر ما هـیـزم از خـاطـرات خـود گریزانیم ای آه! اگـر سـوی خـدا رفـتی بـا او بگـو کـه مـا پشیـمـانیـم |